Wprowadzenie
Święty Andrzej Bobola został nam dany przez Boga, by orędował w ważnych sprawach Ojczyzny. Potwierdził to św. Jan Paweł II, ogłaszając go Patronem Polski 16 maja 2002 roku. Święty stawał się nim stopniowo, towarzysząc naszemu narodowi przez wieki w najważniejszych i najbardziej trudnych czasach.
W 1702 roku św. Andrzej Bobola objawił się rektorowi Kolegium jezuickiego w Pińsku, Marianowi Godebskiemu i obiecał, że otoczy opieką kolegium pod warunkiem, że jego ciało pochowane z innymi zmarłymi w krypcie zostanie odnalezione i umieszczone oddzielnie. Gdy wykonano to polecenie i otwarto trumnę, lotem błyskawicy rozeszła się wieść, że ciało Męczennika po 45 latach od śmierci nie uległo rozkładowi. Wówczas wierni zaczęli się gromadzić licznie przy trumnie i modlić za Jego wstawiennictwem. W pamięci zbiorowej przechowywano wdzięczność za ocalenie nie tylko Kolegium, ale też Pińska i całej Pińszczyzny, zarówno w czasie wojny domowej, w której kraj był pustoszony przez liczne wojska, jak i wyniszczającej wówczas Europę epidemią dżumy. Kult narastał.
„Błogosławiony Andrzeju Bobolo, uproś mi uzdrowienie, o ile jest to zgodne z wola Bożą.”
Ida Kopecka, cudownie uzdrowiona w 1922 roku
Dwieście lat później, 100 tysięcy mieszkańców archidiecezji warszawskiej modliło się podczas procesji nowennowych z relikwiami św. Andrzeja, w przededniu Bitwy Warszawskiej, by wojska bolszewickie nie weszły do stolicy. Ich modlitwy zostały wysłuchane. Sam marszałek Józef Piłsudski prosił wówczas papieża o kanonizację Męczennika, podkreślając, że zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej Polacy zawdzięczają także wstawiennictwu św. Andrzeja Boboli u Boga. We wrześniu 1939 roku przy relikwiach Świętego modlili się mieszkańcy Warszawy. Wielu zginęło, ale duch narodu polskiego przetrwał, mimo wielkich zagrożeń, podobnie jak i relikwie Świętego.
Św. Andrzej Bobola jest także orędownikiem spraw osobistych tych, którzy z pokorą i szacunkiem zwracają się do niego o pomoc. W wielu rodzinach w Polsce i na świecie od pokoleń silna jest tradycja modlitwy wstawienniczej do Męczennika, która zaowocowała licznymi cudami, nawróceniami i uzdrowieniami, tak duchowymi, jak fizycznymi. Zostało to udokumentowane kilkoma tomami świadectw zebranych podczas procesu beatyfikacyjnego, a później i kanonizacyjnego. Wiele innych ocalało w księgach i kronikach parafialnych, wiele przechowuje ludzka pamięć. Niektóre zostały przytoczone w książkach: “Cuda świętego Andrzeja Boboli” Elżbiety Polak, “Męczennik niezłomny. Życie i cuda Św. Andrzeja Boboli” Moniki Bachowskiej.
W Sanktuarium Narodowym w Warszawie przy relikwiach Świętego codziennie w południe odmawiana jest modlitwa w intencji Ojczyzny i sprawujących władzę oraz parafian. W wielu parafiach, zwłaszcza tych, w których przechowywane są jego relikwie, każdego 16 dnia miesiąca jest odprawiana Msza św. za wstawiennictwem Świętego, a nowenna, dziewięciodniowe nabożeństwo błagalne o szczególne łaski, poprzedza święto patronalne Św. Andrzeja Boboli, przypadające 16 maja. (mm)
